Mijn arts neemt mij niet serieus! Dit kun je eraan doen.

door Eveline Bakker
11 juli 2018
06:00

[vc_row][vc_column][vc_column_text]Als vrouw in de overgang loop je tegen veel muren op. Maar de meest frustrerende is misschien wel als je eigen arts je niet ‘serieus’ neemt. Het blog Vuurvrouw legt uit wat je hieraan kunt doen. Het blog is overigens een vertaling van een artikel van de New York Times van 3 mei 2018.

“Nou, het ziet er allemaal prima uit”, zei mijn arts opgewekt. Vanaf de onderzoekstafel staarde ik vol ongeloof naar haar. Ik had haar zojuist verteld dat ik er niet langer van genoot om bij mijn kinderen te zijn, en dat ik thuis en op mijn werk moeite had om aan alle eisen te voldoen. Als een gezondheidsjournalist had ik tientallen artsen en psychologen geïnterviewd. En ik wist dat het gevoel dat ik niet in staat was om mijn leven te leven, een grote rode vlag was die aangaf dat het tijd was om hulp te zoeken.

Hulp

Ik zocht hulp. Maar mijn dokter had de indruk dat ik die niet nodig had. “Ik denk niet dat je nu op het punt bent waarop medicijnen een optie zijn, en buiten dat, je kunt eraan verslaafd raken. Lekker bewegen, doe aan yoga en overweeg te gaan mediteren” zei ze met een strakke glimlach. “Ga op tijd naar bed en rust wat uit.” Ik had haar juist verteld dat deze aanpak niet werkte. En dat angst me ervan weerhield om in slaap te vallen en uit te rusten. “Maar…”, begon ik. Snel onderbrak ze me “Als je over een paar maanden nog steeds klachten hebt, kom dan weer langs. Oké?” Als verdoofd knikte ik. Mijn dokter was net als ik, een relatief jonge, hoogopgeleide moeder met kleine kinderen, die veel op haar bordje had. Ze had er bovendien voor geleerd. Zij zou het toch wel weten als ik echt behandeling nodig had?

Het duurde een aantal maanden voor ik weer de moed had gevonden naar een zorgverlener te gaan. Dit keer een cognitieve gedragstherapeut, die geschokt was over mijn ervaring met mijn dokter (die, voor de goede orde, niet langer mijn dokter is). Ze vertelde mij dat er veel was dat we konden proberen om mij te helpen mezelf beter te voelen. De therapie werkte. Mijn angst verminderde enorm in een paar maanden en er ontstond opnieuw ruimte in mijn hoofd voor grotere vragen. Ik begon me af te vragen hoe vaak het voorkomt dat zorgen over de gezondheid van vrouwen door artsen gebagatelliseerd of van de tafel geveegd worden.

Groot probleem

Heel vaak, blijkt. “Het is een groot probleem in de geneeskunde” zegt Dr. Tia Powell, bio-ethicus en professor ethische epidemiologie en volksgezondheid aan het Albert Einstein College of Medicine in New York. “Zorgverleners kunnen impliciete vooroordelen hebben die van invloed zijn op de manier waarop vrouwen worden gehoord, begrepen en behandeld. Medische opleidingen en professionele richtlijnen beginnen dit probleem aan te pakken, maar er moet nog veel worden gedaan.”

Dr. Powel, die tevens directeur van het Montefiore Einstein Center voor Bioethics is, spreekt uit ervaring: “Een tijdje geleden viel ik over een periode van een paar maanden 5 kilo af. Ik ging naar mij dokter en zei hem dat het een signaal kon zijn, dat een oude aandoening opspeelde. Hij gaf me een paar argumenten waarom hij dacht dat dat niet zo was en voegde toe “en je hebt vast een dieet gevolgd”. Dat vond ze vreemd – ze had het helemaal niet gezegd en ze betwijfelde of haar dokter dit ook zou veronderstellen bij een mannelijke patiënt. Een aantal tests bij een nieuwe arts bevestigden dat dr. Powel het bij het juiste eind had, en dat een oude aandoening opnieuw de kop had opgestoken. Hiervoor werd ze direct behandeld.

Gezondheidsverschillen zijn overigens niet exclusief voor vrouwen. In de USA bestaat de kans dat als je niet rijk, wit of hetero bent, je minder dan optimale gezondheidszorg krijgt.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space height=”16px”][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_raw_js]JTNDc2NyaXB0JTIwYXN5bmMlMjBzcmMlM0QlMjIlMkYlMkZwYWdlYWQyLmdvb2dsZXN5bmRpY2F0aW9uLmNvbSUyRnBhZ2VhZCUyRmpzJTJGYWRzYnlnb29nbGUuanMlMjIlM0UlM0MlMkZzY3JpcHQlM0UlMEElM0NpbnMlMjBjbGFzcyUzRCUyMmFkc2J5Z29vZ2xlJTIyJTBBJTIwJTIwJTIwJTIwJTIwc3R5bGUlM0QlMjJkaXNwbGF5JTNBYmxvY2slM0IlMjB0ZXh0LWFsaWduJTNBY2VudGVyJTNCJTIyJTBBJTIwJTIwJTIwJTIwJTIwZGF0YS1hZC1sYXlvdXQlM0QlMjJpbi1hcnRpY2xlJTIyJTBBJTIwJTIwJTIwJTIwJTIwZGF0YS1hZC1mb3JtYXQlM0QlMjJmbHVpZCUyMiUwQSUyMCUyMCUyMCUyMCUyMGRhdGEtYWQtY2xpZW50JTNEJTIyY2EtcHViLTA3NzMwNTA1MTc0OTc1NDElMjIlMEElMjAlMjAlMjAlMjAlMjBkYXRhLWFkLXNsb3QlM0QlMjI5NjM0MTY4ODYxJTIyJTNFJTNDJTJGaW5zJTNFJTBBJTNDc2NyaXB0JTNFJTBBJTIwJTIwJTIwJTIwJTIwJTI4YWRzYnlnb29nbGUlMjAlM0QlMjB3aW5kb3cuYWRzYnlnb29nbGUlMjAlN0MlN0MlMjAlNUIlNUQlMjkucHVzaCUyOCU3QiU3RCUyOSUzQiUwQSUzQyUyRnNjcmlwdCUzRQ==[/vc_raw_js][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_empty_space][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]

Onderzoek

Er komt steeds meer onderzoek naar de verschillen in de behandeling van mannen en vrouwen in de gezondheidszorg, en de uitkomsten zijn zorgwekkend voor elke vrouw die zorg nodig heeft. Zo laat onderzoek zien dat zowel artsen als verpleegkundigen minder pijnmedicatie voorschrijven aan vrouwen dan aan mannen na een operatie, ook al rapporteren vrouwen vaker en hogere pijnlevels. De Universiteit van Pennsylvania vond in een onderzoek dat vrouwen gemiddeld 16 minuten langer moesten wachten op pijnmedicatie dan mannen, bij een opname op de spoedeisende hulp. Vrouwen horen ook vaker dat hun klachten “psychosomatisch” zijn en dat ze een emotionele oorzaak hebben. Tijdens een enquête onder 2.400 vrouwen met chronische pijn, meldde 83% dat ze last hebben gehad van genderdiscriminatie door hun zorgverleners.

Verder zijn er de verhalen die artsen delen over hun patiënten. “Ik zie zoveel vrouwen die meerdere artsen hebben gezien, en daar te horen kregen dat hun klachten stressgerelateerd waren of dat het gewoon ‘tussen hun oren’ zat,” zegt dr. Fiona Gupta, neuroloog en directeur of de afdeling welzijn en gezondheid binnen de afdeling neurochirurgie op de Icahn School of Medicine – Mount Sinai in New York City. “Veel van deze patiënten werden later gediagnosticeerd met een ernstig neurologisch probleem, zoals Multiple Sclerose of Parkinson. Zelf wisten ze dat er iets niet in orde was, maar hun zorgen werden weggewuifd en ze kregen te horen dat ze niet op hun intuïtie moesten vertrouwen.”

“Het kan moeilijk zijn om je stem te laten horen als je het gevoel hebt dat je niet eerlijk wordt behandeld,” zegt Dr. Powell. “Ik ben een professor binnen het medisch onderwijs en ik vind het ook lastig.” Hieronder geeft ze drie belangrijke tips.

Wat kun je doen om serieus genomen te worden? Drie belangrijke stappen!

1. Vraag naar de richtlijnen

Als jouw arts je iets aanbeveelt, waarvan je het gevoel hebt dat het niet klopt (inclusief het advies ‘zie het maar even aan’), vraag dan: “Waar baseer je dit advies op? Zijn er richtlijnen voor en wat zeggen die?” Richtlijnen zijn over het algemeen redelijk objectief en gebaseerd op data.

2. Wees direct

Als je dan nog het gevoel hebt dat je met een kluitje het riet in wordt gestuurd, zeg dan “Ik maak me zorgen en ik heb het gevoel dat je niet naar me luistert. Help me te begrijpen waarom je dit niet als een probleem ziet.” Een goede arts kan vooroordelen hebben, maar een goede arts moet ook in staat zijn een stap terug te doen en zeggen: “Ik hoor wat je zegt, laten we het bespreken.”

3. Check je eigen vooroordeel

“Als vrouw hebben we al jong geleerd om waarschuwingssignalen van lichamelijke of geestelijke problemen weg te rationaliseren,” zegt dr. Gupta. Zo vond een studie bij de afdeling cardiologie van Yale dat veel vrouwen aarzelen om hulp te zoeken bij een hartaanval, omdat ze bang zijn dat ze gezien worden als hypochonder.

Weet dat het uiten van jouw zorgen over symptomen niet betekent dat je overdrijft of dat je op de stoel van de dokter gaat zitten. Als je het gevoel hebt dat er iets niet in orde is met je gezondheid, neem dan actie – ook als de dokter het niet met je eens is. Het is beter om uit te vinden dat je het fout had, dan om te lang te wachten.

De beste dokter

Er is overigens weinig bewijs dat vrouwelijke zorgverleners het beter doen dan hun mannelijke collega’s. Volgens dr. Powell is de beste dokter, degene die naar je luistert en de gezondheidszorg ziet als een conversatie in plaats van een serie bevelen.

Meer weten?

Wil je meer weten over de overgang, alle bijkomende problemen, maar ook over de oplossingen? Bezoek dan het blog Vuurvrouw eens en ontdek alles over dit onderwerp.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_column_text]